W miarę rozwoju, dojrzewania dziecka zachowanie nie przebiega stabilnie – przejawia okresy regresji. Każdy nowy etap rozwoju ma swoje lepsze i gorsze strony, pojawiające się cyklicznie, z pewną regularnością. Wszystkie te zmiany podlegają określonym regułom i wzorcom. Okresy równowagi wewnętrznej przeplatają się z okresami nierównowagi, kiedy dziecko nie czuje się dobrze z samym sobą jak i ze światem zewnętrznym – wydaje się być skonfliktowane z innymi.
- „Okres równowagi – dziecko zadowolone, pewne siebie, łatwe we współżyciu
- „Okres nierównowagi – dziecko się miota, nie wie czego chce, pragnie zbyt wiele, trudne w wychowaniu
Bywa, że rodzice mają problemy wychowawcze ze swoim dzieckiem, a niektóre zachowania budzą wiele niepokoju. Jeżeli zachowanie dziecka zmienia się na „gorsze”, przyczyn nie należy szukać w jego otoczeniu czy trudnym charakterze, wtedy należy zdać sobie sprawę, że po okresie równowagi nadszedł okres nierównowagi. Należy przy tym pamiętać, że każde dziecko jest indywidualnością, a sposób, czas oraz intensywność, pojawienia się zachowań charakterystycznych dla danego etapu będzie zależał od dziecka, jego indywidualnej drogi rozwoju. Wiedza rodziców o tym, jakich problemów można się spodziewać w rozwoju swojego dziecka, nie zwalnia ich z obowiązku przeciwstawiania się niepożądanym zachowaniom. Wiedza ta ma pomóc w zwalczaniu, w sposób bardziej skuteczny takie zachowania.
Istotne zmiany zachowania mogące wystąpić w kolejnych etapach życia dziecka związane z wiekiem:
3 – lata
- „Dziecko zgodne, często używa słowa „tak”
- „Lubi dawać, nie tylko brać – dzieli się zabawkami
- „Jest nastawione na współpracę
- „Czyje się bezpiecznie zarówno z sobą jak i z innymi
- „Kończy się okres żądań
- „Znajduje przyjemność z zabaw, które wymyślają inni
- „Lubi zwierać znajomości
- „Chętnie ustąpi, by pozostać z kimś w dobrych stosunkach
- „Rozwój mowy – lepsza komunikacja – zadowolenie dziecka
- „Rozumie polecenia
- „Szuka nowych przygód
- „Okres wewnętrznej równowagi
3,5 roku
- „Przejście ze stanu równowagi do stanu nierównowagi
- „Niepewność
- „Zaburzenia koordynacji w różnych obszarach aktywności mogą objawiać się np.:
– Koordynacja ruchowa – potykanie, przewracanie się, lęk wysokości
– Mowa – może się jąkać
– Zaburzenia słuchu i wzroku – zezowanie, skargi dziecka na złe widzenie i słyszenie
– Rozładowanie emocji poprzez – mruganie powiekami, obgryzanie paznokci, dłubanie w nosie, tiki twarzy lub innych części ciała, masturbacja, ssanie palca
– Brak poczucia bezpieczeństwa – płaczliwość, często pyta czy jest kochane, zazdrość o innych członków rodziny, chce by uwagę skupiać na nim
– Emocjonalne skrajności
– Żywa wyobrażnia, fantazja
Sugestia:
Jeżeli rodzice wiedzą, że niepewność, brak poczucia bezpieczeństwa, zła koordynacja mogą być przyczyną wejścia dziecka w okres rozwoju – nierównowagi, to wiedza o tym może pomóc w byciu bardziej cierpliwym, konsekwentnym. Okazujemy, przy tym, dziecku dużo miłości, ciepła i zrozumienia.
4 – lata
- „Dzieci „nie do opanowania” w każdym rodzaju aktywności:
– Ruchowo – bardzo ruchliwe, biją, kopią, uciekają, niszczą przedmioty
– Emocjonalnie – głośny, niemądry śmiech występuje na przemian z napadami złości
– Mowa – stosuje wulgaryzmy - „Przeciwstawia się poleceniom dorosłych
- „Przechwala się
- „Prowokuje
- „Bujna wyobrażnia – historie rażąco sprzeczne z faktami
Sugestia:
4 – latek musi mieć możliwość sprawdzenia się. Potrafi być zaskakująco odpowiedzialny, jeżeli pozwoli mu się na pewną ekspansję (zawsze pod kontrolą). W postępowaniu, wychowaniu należy być stanowczym.
4,5 roku
- „Zaczyna odchodzić od „nie do opanowania zachowań 4-latka”
- „Stara się rozdzielać rzeczywistość od swoich fantazji
- „Są bardzie konsekwentne w działaniu (robią coś z większym uporem i nie wymagają kontroli)
- „Lubią budować z klocków
- „Lubią dyskutować na podany przez dorosłego temat np. po przeczytaniu książki
- „Charakteryzują się bogatym zasobem wiadomości
- „Interesują się szczegółami, są bardzo ciekawe i dociekliwe
- „Potrafią panować nad sobą
- „Rozwijają swoje zdolności
- „Zwiększa się jakościowo sprawność manualna
- „Zaczynają interesować się literami i cyframi
Sugestia:
Wiek ten, z jego rosnącym panowaniem nad sobą i doskonaleniem umiejętności, jest okresem, w którym wiele dzieci nadrabia opóźnienia. Szczególnie dotyczy to chłopców, którzy mają opóźnienia motoryczne czy językowe. Etap ten, to też okres gwałtownego rozwoju intelektualnego. Staramy się dziecko wspierać w jego rozwoju – poświęcamy mu dużo czasu, dostarczamy wielu, ciekawych i rozwijających dziecko bodźców.
5 – lat
- „Okres równowagi – dobry wiek dla dziecka
- „Stabilność
- „Dziecko dobrze przystosowuje się nowych sytuacji
- „Można na nich polegać
- „Są pogodzone z sobą, spokojne, przyjacielskie, nie narzucają się innym
- „5 – latek lubi przebywać w otoczeniu domowym, rodzinnym. Matka staje się dla niego najważniejszą osobą. Lubi z nią przebywać, wykonuje jej polecenia.
- „Wykonuje tylko to, co uważa, że jest w stanie zrobić. Określa „siły na zamiary”
Sugestia:
Należy wykorzystać dobry okres na rozwój intelektualny, wzbogacając dziecko o nowe doświadczenia.
5,5 i 6 lat
- „Kończy się okres równowagi
- „Dziecko robi się hałaśliwe
- „Przysparza trudności wychowawczych
- „Gwałtowne emocje (od miłości do nienawiści)
- „Matka nie zajmuje już centralnego miejsca, to dziecko chce być „centrum świata”
- „Wini winą wszystkich, gdy coś złego zrobi, tylko nie siebie
- „Wiele wymagają od innych, a w swoich żądaniach są nieustępliwe
- „Reagują negatywnie na inne osoby
- „Na polecenia reagują odmownie lub z ociąganiem, gotowe są dyskutować nad wydanym poleceniem
- „Mogą być krnąbrne, niegrzeczne, impertynenckie
- „Trudno im się jest przyznać do popełnionego błędu
- „Nie zawsze mogą mówić prawdę
- „Mogą się zdarzyć drobne kradzieże
- „Nie lubią przegrywać
Ten wiek ma również dobre strony:
- „Dzieci potrafią zachwycić nas swoim wigorem, energią, gotowością poznawania nowych rzeczy
- „Wiek ekspansji i ochoty na nowe doświadczenia
Sugestia:
W tym trudnym okresie, kiedy można, powinno uciekać się do podstępów. Proście o pomoc w pracach domowych inne osoby – dzieci w tym wieku zachowują się najgorzej w stosunku do matek.
7 – lat
- „Zmiany w zachowaniu
- „Dziecko staje się bardziej skryte, spokojne (stroni od ludzi, woli być sam)
- „Są określane mianem dzieci markotnych, osowiałych i chimerycznych
- „Są zamiłowanymi telewidzami, a niekiedy czytelnikami
- „Dynamiczny rozwój intelektu
- „Lubi patrzeć, słuchać i pozostawać na uboczu
- „Ręce są bardzo ruchliwe – ciągle czegoś dotykają, badają wszystko z czym wejdą w kontakt, wolą ołówek niż kredkę
- „Dynamiczny rozwój intelektu
- „Ociąga się z reakcją na polecenia – nie słyszy lub zapomina
- „Zbyt wiele od siebie wymaga
- „Na krótki czas życie 7 – latka może nabrać czarnych barw – uważają, że ich nikt nie kocha i nie lubi
- „Ma dobre i złe dni (dni umysłowego pobudzenia i takie, w których wszystko zapomina)
Sugestia:
Rodzice siedmiolatka powinni być ostrożni: z jednej strony powinni z życzliwością wysłuchiwać rozlicznych skarg, z drugiej zaś strony – nie powinni tych skarg brać zbyt poważnie.
Opisane zachowania dzieci mogą, ale nie muszą występować u każdego dziecka jednakowo. Wiek dziecka przynosi zmiany zachowania na gorsze i na lepsze. Dlatego rodzice powinni dostrzegać te dobre strony, łagodząc jednocześnie skutki tych gorszych.
Na podstawie: Frances L. Ilg, Louise Bates Ames, Sidney M. Baker „Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat.
Poradnik dla rodziców, psychologów i lekarzy”
Gdańsk 2006 r. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Opracowała – Wiesława Rosińska